پربازده ترین نماد ها در بهار 99

پربازده‌ترین نمادهای بورس در فصل بهار چه بودند؟

 پربازده‌ترین نمادهای بورس در فصل بهار چه بودند؟ در سه ماهه نخست سال ۹۹ شاخص کل بورس در حالی رشدی ۱۴۸ درصدی را به ثبت رساند که بسیاری از نمادهای بازار بازدهی ۲ برابری نسبت به کل بورس داشتند در سه ماهه نخست سال جاری شاخص کل بورس تهران رشدی ۱۴۸ درصدی را به ثبت رساند تا فراتر از دیگر بازارها عملکردی فوق‌العاده داشته باشد. با این حال در میان این رشد چشمگیر برخی نمادها عملکردی به مراتب بهتر از شاخص کل از خود نشان دادند و شاهد بازدهی بالای ۳۰۰ درصد در تعدادی از سهم‌ها بودیم. بررسی عملکرد نمادهای مختلف در بازار سهام سه ماهه نخست سال نشان می‌دهد، شرکت سرمایه‌گذاری شاهد (ثشاهد) بیشترین بازدهی فصل بهار را به خود اختصاص داده است. این شرکت از ابتدای سال جاری تا پایان خرداد ماه توانسته بیش از ۴۳۷ درصد به سهامداران خود سود برساند. پس از ثشاهد خودرو با ۴۲۳ درصد و کدما با ۴۰۵ درصد پربازده‌ترین نمادهای بورس در سه ماه نخست سال ۹۹ بوده‌اند. در میان نمادهای بازار سهام البته سهم‌های بسیار کمی نیز در این مدت با بازدهی منفی مواجه بودند. ثنظام با ۱۲ درصد، ولیز با ۵٫۱ و جهرم با ۴٫۸ درصد منفی کم بازده‌ترین نمادهای بهار بودند.

افزایش سرمایه خوب است یا بد

یکی از مباحث جذاب و پر چالش بورسی، افزایش سرمایه خوب است یا بد می‌باشد. شرکت‌ها به قصدهای مختلفی اقدام به افزایش سرمایه می‌کنند؛ اما نکته‌ای که وجود دارد آن است که افزایش سرمایه انواع مختلفی دارد و هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارد. همچنین پیامدهای هر یک بر وضعیت شرکت و سهامدار یکسان نیست. در ابتدا بهتر است هدف از افزایش سرمایه و انواع آن را شرح دهیم و سپس به سوال افزایش سرمایه خوب است یا بد پاسخ خواهیم داد.

افزایش سرمایه چیست؟

شرکت‌ها به هدف تأمین منابع موردنیاز طرح‌های توسعه‌ای یا اصلاح ساختار مالی، اقدام به افزایش سرمایه می‌کنند. به عبارت بهتر، یکی از روش‌های تأمین مالی شرکت است. به‌منظور افزایش سرمایه، لازم است تعدادی سهام جدید منتشر شود و سهامداران شرکت آن‌ها را بخرند؛ بنابراین با تأمین مالی از طریق سهامداران، مبلغ موردنظر فراهم می‌شود.

افزایش سرمایه به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟

به سهامداری تعلق می‌گیرد که در تاریخ اجرای مصوبه مجمع عمومی فوق‌العاده شرکت در این خصوص، مالک سهام شرکت باشد و اصطلاحاً در مجمع عمومی فوق‌العاده افزایش سرمایه، شرکت کند.

انواع روش‌های افزایش سرمایه

تفاوت انواع مختلف افزایش در محل تأمین سهام جدید است. به‌طورکلی ۳ نوع افزایش سرمایه وجود دارد:

1. افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها 
2. افزایش سرمایه از محل سود انباشته (سهام جایزه)
3. افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده سهامداران

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

با گذر زمان و اثرگذاری تورم بر کالاها و خدمات، قیمت دارایی‌های یک شرکت نیز تغییر خواهند کرد؛ بنابراین شرکت‌ها این امتیاز را پیدا می‌کنند تا ارزش دارایی‌های ثابت مشهود همانند زمین، ساختمان، ماشین‌آلات و تجهیزات، سرمایه‌گذاری‌ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار دهند. همچنین شرایط رکودی می‌تواند استفاده از این نوع افزایش سرمایه را میسر کند. رکود حاکم بر شرکت‌ها باعث کاهش حاشیه سود این بنگاه‌ها و افت اعتبار آن‌ها نزد نهادهای مالی خواهد شد. ازآنجایی‌که حقوق صاحبان سهام شرکت‌ها شاخص بسیار مهمی برای تعیین سقف اعتبار نزد بانک‌ها است، شرکت‌ها به فکر بالا بردن حقوق صاحبان سهام و افزایش سرمایه هستند. با توجه به اینکه شرکت‌های درگیر رکود، امکان افزایش سرمایه از محل آورده نقدی یا سود شرکت‌ها ندارند، قانون‌گذار افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها را برای شرکت‌های موردنظر پیشنهاد می‌دهد. با به ‌روزرسانی دارایی شرکت‌ها، سهام بیشتر از گذشته موردتوجه فعالان بازار سرمایه قرار می‌گیرد. با افزایش اعتبار شرکت نزد بانک، سهامداران عمده نیز برای نگهداری سهام ترغیب می‌شوند. این نوع از افزایش سرمایه، برای شرکت‌های زیان ده، سودمند است زیرا می‌تواند جان تازه‌ای به شرکت بخشد تا دوباره به چرخه تولید و سوددهی بازگردد. لازم به ذکر است با توجه به ماده ۱۴۱ قانون تجارت، درصورتی‌که مقدار زیان از نصف سرمایه ثبتی شرکت بیشتر باشد، شرکت مذکور مشمول ماده ۱۴۱ می‌شود.

شرکت زیان ده برای خروج از این ماده باید سرمایه خود را به مقداری افزایش دهد تا میزان زیان از نصف سرمایه کمتر شود؛ بنابراین شرکت‌هایی که مشمول این قانون باشند می‌توانند از این نوع از افزایش سرمایه استفاده کرده تا هم ساختار مالی خود را به استاندارد نزدیک کنند و امکان دریافت تسهیلات و بهبود فعالیت برای آن‌ها فراهم شود. در این روش، تعداد سهام هر سهامدار متناسب با درصد افزایش سرمایه افزایش می‌یابد و درصد مالکیت سهامدار در شرکت تغییری پیدا نمی‌کند. معایب این روش این است که نقدینگی جدیدی وارد شرکت نمی‌شود و ارزش ذاتی آن نیز دچار تغییر نخواهد شد. محاسن این روش بهبود ساختار مالی، به‌روز شدن دارایی‌ها است. همچنین شرکت واجد شرایط دریافت وام می‌شود.

افزایش سرمایه از محل سود انباشته

گاهی شرکت، از منابع داخلی خود جهت تأمین مالی استفاده می‌کند؛ اما این منابع داخلی چیست؟ همانطور که می‌دانید شرکت کل سودی را که در طی سال مالی به دست می‌آورد، تقسیم نمی‌کند. بخشی در حساب سود انباشته باقی می‌ماند. باگذشت زمان، سودهای انباشته به میزان مطلوبی می‌رسد که می‌تواند منبعی برای تأمین مالی باشد. در این روش نقدینگی جدیدی وارد شرکت نمی‌شود و صرفاً بخشی از سود انباشته به‌حساب سرمایه شرکت وارد می‌شود و تعداد سهام افزایش می‌یابد. ازآنجایی‌که شرکت این نقدینگی را از حساب سود انباشته برداشت می‌کند و سهامداران پولی بابت این تأمین مالی نمی‌پردازند، به سهام تعلق‌گرفته سهامداران، سهام جایزه می‌گویند. معایب این روش آن است که مانند روش قبلی نقدینگی جدیدی وارد شرکت نمی‌شود. حسن آن نیز بهبود و تسهیل توسعه ساختار مالی شرکت است. همچنین نیازی به پرداخت مبلغ توسط سهامداران ندارد.

 افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی به این معنا است که منابع از بیرون شرکت و توسط سهامداران تأمین می‌شود. در مواقعی که شرکت نیاز به منابع جدید برای طرح‌های توسعه‌ای دارد اما سود انباشته مناسبی ندارد، ناچار به افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران است. به دلیل اینکه این روش، نیازمند تأمین منابع جدید از سوی سهامداران فعلی شرکت است، شرکت حق استفاده و حضور در آن را ابتدا به سهامداران شرکت می‌دهد. به این صورت که اوراقی تحت عنوان «حق تقدم سهام» منتشر می‌شود و در اختیار سهامداران فعلی قرار می‌گیرد. سهامدار در طی مهلت مقرر (۲ ماه پذیره‌نویسی اوراق) مجاز است به دو روش اقدام کند:

• پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این حالت، سهامدار در افزایش سرمایه شرکت کرده و به ازای هر برگه سهمی که در اختیار دارد، مبلغ ۱۰۰ تومان به‌حساب شرکت واریز می‌نماید. با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم تبدیل به سهام عادی می‌شود و تعداد سهام شما نیز افزایش می‌یابد.
• فروش حق تقدم: اگر سهامدار به هر علتی تمایل نداشته باشد حق تقدم خود را به سهم تبدیل کند، می‌تواند در بازه زمانی ۲ ماهه حق تقدم‌های خود را به سرمایه‌گذاران دیگر بفروشد. این حق تقدم‌ها مانند سهام در بورس قابل معامله هستند. پس از تمام شدن مهلت دوماهه، نماد حق تقدم متوقف‌شده و سهامدار نمی‌تواند آن را بفروشد.

اگر شرکت به ازای هر برگه سهام مبلغی بیش از ارزش اسمی (که ۱۰۰ تومان در نظر گرفته می‌شود)، از سهامداران مطالبه کند، به آن افزایش سرمایه از روش صرف سهام گفته می‌شود. در این روش، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره‌نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به‌حساب اندوخته منتقل و یا در ازای آن سهام جدید، به سهامداران قبلی می‌دهد. در افزایش سرمایه به روش صرف سهام به‌جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره‌نویسی سهام جدید ناشی از این عمل به قیمت بازار انجام می‌گیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است. شرکت در خصوص صرف سهام سه کار می‌توانند انجام دهند:

• انتقال اضافه ارزش به اندوخته شرکت
• تقسیم نقدی اضافه ارزش به سهامداری قبلی
• دادن سهام جدید به سهامداران قبلی

در مورد فروش هم دو کار می‌توانند انجام دهند:

• فروش با حفظ حق تقدم
• فروش با سلب حق تقدم

اگر فرد مبلغی بابت حق تقدم پرداخت نکند و در مهلت دوماهه نیز آن را نفروشد، شرکت پس از اتمام دوره پذیره‌نویسی، گواهی‌های باقیمانده را به‌عنوان حق تقدم استفاده‌نشده در پذیره‌نویسی عمومی به فروش رسانده و مبلغ حاصل از فروش را به‌حساب سهامداران واریز می‌کند. گفتنی است افرادی که سهم مذکور را ندارند نیز می‌توانند حق تقدم استفاده‌نشده را خریداری کنند و سهامدار شرکت شوند. به این حالت از افزایش سرمایه که سهامداران فعلی حق استفاده خود را به سهامداران جدید واگذار می‌کنند، سلب حق تقدم گفته می‌شود.

مطالبات حال شده چیست؟

مطالباتی است که سهامداران از شرکت دارند و در زمانی که شرکت اقدام به افزایش سرمایه می‌نماید سهامداران بجای آوردن نقدینگی جدید از مطالباتشان کسر می‌شود و به سرمایه ایشان و بالطبع شرکت افزوده می‌شود این وقت است که لفظ مطالبات حال شده استفاده می‌شود. معایب این روش آن است که زمان‌بر است و تا سهامداران در افزایش سرمایه شرکت کنند و مبلغ به‌حساب سرمایه وارد شود مدتی طول خواهد کشید. همچنین تعدادی زیادی از سهامداران مایل به پرداخت مبلغ حق تقدم نیستند. مزایای این روش ورود نقدینگی جدید و کمک به سودآوری بلندمدت شرکت است.

قیمت سهم و ارزش دارایی پس از افزایش سرمایه چه تغییری می‌کند؟

محاسبه قیمت تئوریک، پس از افزایش سرمایه در هر یک از روش‌ها قدری متفاوت است. ولی درنهایت، فارغ از نوع افزایش سرمایه، قیمت کاهش می‌یابد؛ زیرا تعداد سهام افزایش‌یافته و قیمت به تعداد زیادتری سهام تقسیم می‌شود. همچنین ارزش دارایی افراد بعد از افزایش سرمایه تغییری نمی‌کند زیرا به همان میزان (درصد افزایش سرمایه) بر تعداد سهام سرمایه‌گذاران قبلی اضافه می‌شود.

بهترین نوع افزایش سرمایه کدام می‌باشد؟

هر یک از روش‌های ذکرشده، در شرایط مختلف پاسخگوی نیازهای شرکت است؛ بنابراین نمی‌توان گفت بهترین روش کدام است. در نگاه کلی افزایش سرمایه از محل آورده مطلوب‌ترین روش است زیرا باعث ورود نقدینگی جدید به شرکت می‌شود؛ اما این روش برای همه شرکت‌ها قابل‌اجرا نیست. در مورد شرکت‌های زیان ده نیز روش تجدید ارزیابی دارایی‌ها بدون آنکه نیازی به نقدینگی جدید باشد، ساختار شرکت را سامان می‌دهد و از این حیث می‌تواند مطلوب باشد.

در نتیجه افزایش سرمایه خوب است یا بد

تورم، شوک‌های ارزی، روند صعودی قیمت‌ها و نیز بالا بودن نرخ سود بانکی، مهم‌ترین دلایل افزایش سرمایه شرکت‌ها محسوب می‌شود. به‌طورکلی تصمیم به افزایش سرمایه، اقدامی مطلوب در راستای تأمین منافع آتی سهامداران است؛ زیرا به بهبود وضعیت یا رشد تولید و سودآوری شرکت می‌انجامد. همان‌طور که در روش‌های مختلف اشاره شد، افزایش سرمایه به لحاظ ظاهری، دارایی سهامدار را تغییر نمی‌دهد و صرفاً باعث شکستن و کاهش قیمت می‌شود. اما افزایش سرمایه به‌جز اثرات بنیادی، اثرات روانی نیز بر قیمت تابلو خواهد داشت. با انتشار خبر افزایش سرمایه، اقبال به سهم افزایش می‌یابد و تا زمان ثبت افزایش سرمایه، شرکت می‌تواند موردتوجه سهامداران قرار گیرد و بازدهی قیمتی نصیب آنان کند. این اتفاق، تأییدی بر درست بودن رفتار سهامداران نیست و می‌تواند صرفاً یک رفتار هیجانی باشد. همچنین افزایش سرمایه به‌تنهایی نمی‌تواند ملاکی برای ارزنده بودن سهام یک شرکت باشد. عاملی که در افزایش سرمایه‌ها باعث مثبت شدن یک سهم می‌شود، انتظار مثبت و اطمینان سهامداران نسبت به محقق شدن عملیات اجرایی مدنظر شرکت است. بنابراین سهامداران باید به شرایط کلی شرکت، منطق افزایش سرمایه و درصد آن توجه کنند.

لبه معاملاتی چیست؟

وقتی دیکشنری را باز می کنید و دنبال معنی اِج (Edge) می گردید به ترجمه هایی چون لبه، حاشیه امن، مزیت و برتری خواهید رسید. در معامله گری به معنای امکان وقوع بیشتر یک پیشامد نسبت به دیگر پیشامد است یعنی به شرایطی گفته می شود که با رخ دادن آنها احتمال موفقیت یک معامله بیشتر از شکست آن است (وقوع یک معامله موفق). به زبان ساده تر همان استراتژی و روش معاملاتی شماست که احتمال بالایی در به سود نشستن معاملات به شما می دهد. در تصویر زیر معنای واقعی اِج را مشاهده می کنید.

برای داشتن یک لبه معاملاتی (معامله موفق) به چه چیزی نیاز داریم؟
در فضای اینترنت مقاله های زیادی در مورد معامله موفق و چگونگی آن نوشته شده است اما بیشتر معامله گران برداشت اشتباهی دارند از اینکه واقعا لبه معاملاتی چیست (معامله موفق) و چگونه می توان به آن دست یافت؟ در ادامه به چگونگی دستیابی به یک معامله موفق و یا معامله با شانس موفقیت بالا را برای معامله گران شرح می دهیم.
در دنیای معامله گری، معامله با شانس موفقیت بالا (لبه معاملاتی) به این معنی است که معامله گر راهی داشته باشد تا بتواند فرصت های مناسبی را پیدا کند تا در بلندمدت نتیجه مثبتی از معاملاتش به دست آورد. پس معامله گر موفق معامله گری است که متد و روشی را برای معاملات موفق در بازارهای مالی توسعه داده است.
موفقیت در معامله گری به این معنی نیست که معامله گر باید از همه معاملاتش پیروز بیرون آید، بلکه به این معنی است که در بلند مدت معاملات برنده اش باید نسبت به معاملات بازنده ش برتری داشته باشد تا برآیند مثبتی ایجاد نماید.

مولفه های یک لبه معاملاتی
اشتباه دیگری که بسیاری از معامله گران مرتکب می شوند این است که فکر میکنند فقط باید توانایی شناسایی نقاط ورود را داشته باشند. تمرکز صرف روی روش های ورود مشکلی است که بین معامله گران بسیار رایج است. معامله گری که از اهمیت دیگر مولفه های معامله گری غفلت می کند، قطعا نتایج ناهمگونی را تجربه خواهد کرد. برای اینکه معامله گر موفق اما پایداری باشیم، باید نکات زیر را در نظر داشته باشیم:

چه وقت هایی معامله میکنید؟ چه بازارهایی را بهتر می شناسید؟ معامله گری در چه تایم فریم هایی برای شما مناسب است؟ یک معامله کامل از نظر شما چه خصوصیاتی دارد؟ قبل از اینکه وارد معامله شوید چه کارهایی باید انجام دهید؟

چه وقت هایی معامله نمیکنید؟ معامله گران حرفه ای این حقیقت را می دانند که حفاظت از سرمایه اولیه از اولویت های معامله گری است. بیرون ماندن از موقعیت های غیرمطمئن برای معامله همانقدر اهمیت دارد که بدانیم چه وقت باید معامله کنیم.

با معامله مان چه کنیم؟ بیشتر معامله گران وقتی در معامله هستند، نمیدانند باید چه کار کنند. یک معامله گر موفق، به خوبی میداند که چه طور از موقعیت های خود محافظت کند به گونه ای که گاه «stop loss» خود را با قیمت حرکت می دهد، گاه خیلی زود با ضرر از معامله خارج می شود و گاه معامله را ادامه می دهد تا به نحو احسن از آن خارج شود. یک معامله گر موفق هیچ گاه معامله را به حال خود رها نمی کند تا شانس برای او تصمیم بگیرد. او برای همه سناریو هایی که ممکن است پیش آید، برنامه ریزی خاصی دارد.

چه طور بفهمیم که معامله گر موفقی هستیم؟
تعیین اینکه بدانید معامله گر موفقی هستید یا خیر، به این سادگی که به نظر می رسد نیست. شاید بعضی اوقات به این مطلب برخوردید که باید نتایج مثبت استراتژی خودتان را با شرایط معامله گری در محیط آزمایشی (فراچارت: Demo) تست کنید. با این حال، نتایج دمو و همچنین نتایج واقعی، با یکدیگر تفاوت دارند. وقتی در محیط آزمایشی (فراچارت: مخصوصا جهت تست استراتژی) کار میکنید، میتوانید زمان را به عقب و جلو حرکت دهید، و این شرایط مناسبی برای تست و راستی آزمایی استراتژی شما نیست.

با پاسخ به سه سوال زیر می توانید بفهمید که معامله گر موفقی هستید یا نه:

1-آیا در گذشته پول درآورده اید؟ با اینکه عملکرد گذشته، دلیل خوبی برای عملکرد آینده شما نیست، اما می تواند شروع خوبی باشد. اگر بالانس حساب شما به شدت افت کند و روند شما کاملا نزولی باشد، بعید است که بتوانید معامله گر موفقی باشید. با اینحال، حتی اگر درحال حاضر درحال کسب درآمد از معامله گری نیستید، به این معنی نیست که استراتژی خوبی ندارید و باید معامله گری را کنار بگذارید.

2-آیا می توانید موفقیت خود در دنیای معامله گری را تکرار کنید؟ معامله گری موفق می تواند به این معنی باشد که بتوانید موفقیت خود را تکرار کنید و البته این موفقیت شما از روی شانس محض نبوده باشد. اگر یک سیستم معامله گری قانون-محور را دنبال کنید، می توانید به سرعت و سادگی عملکرد موفق خود در گذشته را تکرار کنید. به علاوه، وقتی شما از استراتژی های غیرسیستماتیک استفاده می کنید، رسیدن به موفقیت بیشتر طول خواهد کشید.

اگر در مورد پایداری موفقیت خودتان اطمینان ندارید، هیچ وقت در مورد آن احساس خوبی نخواهید داشت. هر چه اعتماد به نفس پایین تری داشته باشید، ترسو تر خواهید بود.

(مارک داگلاس)

3. برای حفظ توانایی های معامله گری خود چه کار خواهید کرد؟ در نکته شماره 1، به طور مختصر به این قضیه اشاره کردیم. عملکرد گذشته دلیل بر نتایج آینده نیست، اما حتی اگر راهی برای پول درآوردن یافته اید، معنی اش این نیست که این راه تا ابد کارساز خواهد بود. بازارهای مالی، همواره در حال تغییر هستند، و یک معامله گر موفق همیشه در حال جستجو برای یافتن راهی است تا روش های معامله گری خود را توسعه و بهبود دهد. به علاوه، حتی اگر درحال حاضر از این راه پول در نمی آورید، به این معنی نیست که باید دنبال سیستم دیگری برای معامله باشید. هیچ سیستمی از ابتدا کارساز نیست و این وظیفه معامله گر موفق است که آن را بهبود و توسعه دهد.

آماده اید که تبدیل به یک معامله گر موفق شوید؟
شاید این سوال عجیبی است که دارم از شما می پرسم اما سوال درستی است. همانطور که قبلا هم اشاره کردم، موفقیت در معامله گری چیزی نیست که بشود آن را با انجام مطالعات سطحی و نگاه کردن چند ویدئو بدست آورد. موفقیت در معامله گری چیزی است که باید خودتان آنرا بسازید و  بعد از توسعه دادنش، از آن محافظت کنید. (فراچارت: بهینه و آپدیت نگه داشتن سیستم)

اگر مایلید که تغییری در معامله گری شما حاصل شود، پیشنهاد میکنم که از تغییر سیستم های مختلف بپرهیزید و به جای آن همه تلاش خود را بکار بگیرید تا یک سیستم خوب برای خود بسازید. سیستمی طراحی کنید که ورود در موقعیت های مختلف را برای شما تعریف کند، رفتارهای معاملاتی منفی را شناسایی کند و آن را از سیستم حذف کند. همچنین وظیفه شماست که مدیریت معاملات خود را بهبود بخشید و خروج بهینه از معاملات را برای سیستم تان تنظیم کنید. اگر بعد از انجام این کارها، چیزی که به دنبال آن بودید را به دست نیاوردید، شاید باید زاویه نگاه تان به معامله گری را تغییر دهید.

خرید اتوماتیک عرضه اولیه چگونه انجام می شود؟

خرید اتوماتیک عرضه اولیه همیشه یکی از دغدغه‌ها و درعین‌ حال جذابیت‌های سرمایه گذاری در بورس بوده است. عرضه اولیه به زبان ساده یعنی فروش سهام  یک شرکت که به تازگی وارد بازار بورس یا فرابورس شده است. سال‌هاست که بسیاری از کارگزاری ‌ها در روزهای عرضه اولیه با مشکلات زیادی روبرو می‌شوند، که علت این مشکلات ترافیک بسیار بالای مراجعه کنندگان به سایت‌های کارگزاری و برخی اوقات هسته مرکزی بورس بوده است که گاهی اوقات این مشکلات موجب می‌شد مشتریان نتوانند سهام عرضه اولیه مورد نظرشان را بخرند.

خرید عرضه اولیه به صورت اتوماتیک چیست؟

خرید اتوماتیک عرضه اولیه به صورت اتوماتیک امکانی است که سهولت خرید برای عرضه اولیه‌ها را فراهم می‌آورد و در حال حاضر برخی از کارگزاری‌ها این امکان را برای مشتریان خود فراهم کرده اند. حتما تا به حال برایتان پیش آمده که در روز و زمان عرضه اولیه (که معمولا ۲ ساعت است) کاری برایتان پیش آمده باشد و نتوانید برای عرضه اولیه سفارش بگذارید. ممکن است هم چندین کد بورسی  برای خرید عرضه اولیه  داشته باشید و ورود و خروج (لاگین و لاگ اوت) به حساب های بورسی مختلف برای شما زمانبر باشد.

چه زمانی به خرید اتوماتیک عرضه اولیه نیاز داریم؟

عموماً در زمان عرضه اولیه به دلیل تعداد زیاد درخواست‌کنندگان خرید ممکن است سامانه‌های معاملات آنلاین، درگاه‌های بانکی متصل به نرم‌افزارهای معاملاتی و یا حتی هسته بورس با شلوغی و کندی مواجه شوند. این کندی ممکن است مانع از ارسال سفارش خرید عرضه اولیه در مهلت تعیین شده، شود و یا این فرایند را با سختی و کندی بسیار به انجام رساند. همچنین ممکن است به دلیل مشغله کاری یا فراموشی مشتری برای ارسال سفارش، امکان سفارش گذاری به‌ منظور خرید عرضه اولیه وجود نداشته باشد.

چرا ثبت سفارش دو روز جلوتر نیز در تخصیص عرضه اولیه قابل قبول است؟

روش فعلی برای ارسال سفارش خرید عرضه اولیه در بازار بورس و فرابورس، روش بوک بیلدینگ است. در روش ارسال سفارش به شیوه بوک بیلدینگ، سفارشات بر روی یک نماد در بازه زمانی مشخصی که توسط سازمان بورس از پیش اطلاع‌ رسانی شده است، دریافت می‌شود؛ یعنی مشتریان فرصت دارند تا طی چند ساعت و بدون هیچ‌گونه اولویت زمانی سفارش خود را ثبت کنند. در روش بوک بیلدینگ به‌جای تعیین یک قیمت مشخص، یک بازه قیمتی دارای بالاترین و پایین‌ترین آستانه قیمتی اعلام می‌شود. همچنین در این روش حجم یا حداکثر تعداد سهامی که هر فرد می‌تواند دریافت کند نیز از طریق اطلاع‌رسانی‌های سازمان بورس اعلام می‌شود. پس از اتمام مهلت سفارش گیری نیز تعداد سهم هر کد بورسی مشخص می‌شود که این تعداد بر اساس کل افرادی است که در مهلت مقرر سفارش خود را ثبت کرده‌اند. لذا با در نظر گرفتن این روش، فرقی نمی‌کند شما اولین نفری هستید که در روز عرضه سفارش خرید ثبت می‌کند یا آخرین نفر، زیرا به همه افراد که پیش از اتمام مهلت سفارش گیری، درخواست خود را ارسال کرده‌اند، عرضه تخصیص داده خواهد شد.

امکان خرید اتوماتیک در کارگزاری‌ها

امکان خرید اتوماتیک عرضه اولیه در کارگزاری‌های مختلف به صورت‌های مختلفی فراهم شده است، در برخی از آن‌ها امکان ثبت سفارش دو روز جلوتر از عرضه فراهم شده و در روز سفارش بدون مراجعه به اکانت خود به صورت اتوماتیک سهم عرضه اولیه برای شما خرید می‌شود و در برخی دیگر، عرضه اولیه حتی بدوت ثبت سفارش در صورت داشتن موجودی کافی برای شما خریداری شده و تخصیص داده می‌شود. این امر در صورتی امکان پذیر است که پیش از این توافق نامه مربوط به رسال سفارش عرضه اولیه را قبول کرده باشید.

بورس چیست ؟

بورس چیست؟

برای شناخت و فهمیدن این موضوع که واقعا بورس چیست و آشنایی بیشتر با آن بهتر است از “بازار” و تعریف آن شروع کنیم. در یک تعریف ساده، می توان گفت که:

✓بازار مکانی است که در آن خرید و فروش صورت می گیرد.

✓ساده تر این است که بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه برقرار شود و معامله ای صورت پذیرد بازار تشکیل شده است.

✓ این شرایط می تواند مکان خاصی یا شبکه ای ارتباطی مثل اینترنت باشد.

✓ در بازارها به طور کلی دو نوع دارایی، دارایی های واقعی و دارایی های مالی، مورد معامله قرار می گیرند.

◯ دارایی های واقعی همان دارایی های فیزیکی هستند (مثل زمین، ساختمان و انواع کالا مانند ماشین، لوازم خانگی و …)

◯ دارایی های مالی و دارایی های کاغذی و بهتر بگوییم اسنادی هستند، مثل سهام و اوراق مشارکت.

بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد معامله قرار می گیرد.

از این رو، انواع بازارها را می توان به سه دسته ی کلی زیر طبقه بندی کرد.

۱- بورس کالا

بازاری که در آن خرید و فروش کالاهای معین صورت می گیرد و به طور منظم و دایٔم فعال است بورس کالا نام دارد. در بورس کالا معمول مواد خام و مواد اولیه مورد معامله قرار می گیرد. هر بورس کالایی را با نام همان کالایی که مورد معامله قرار می گیرد نامگذاری می کنند. مثل بورس نفت و بورس گندم.

۲- بورس ارز

در بورس ارز، همان طور که از نام آن مشخص است، کار خرید و فروش پول های خارجی انجام می گیرد. این بورس در کشور ما فعال نیست اما در کشورهای پیشرفته فعالیت چشمگیری دارد.

۳- بورس اوراق بهادار

در بورس اوراق بهادار دارایی های مالی از قبیل سهام، اوراق مشارکت و… مورد معامله قرار می گیرد. در ایران، به بازار خرید و فروش اوراق بهادار که به طور رسمی و دایٔمی در محل معینی تشکیل می شود “بورس اوراق بهادار” می گویند ولی ما در این نوشته برای اختصار آن را بورس یا بورس اوراق بهادار می گوییم.

---

بورس اوراق بهادار چه می کند؟

کار اصلی بورس اوراق بهادار این است که، زمینه ای فراهم می آورد تا دو گروه از مردم، به طور قانونی، در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تأمین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند.

این دو گروه سرمایه گذاران و سرمایه پذیران می باشند. اصول در یک تقسیم بندی ساده، افراد جامعه را می توان به دو گروه تقسیم کرد؛ یک گروه کسانی که پول، سرمایه و یاپس انداز  دارند اما نمی توانند با آن کار کنند و گروه دوم کسانی که توانایی انجام فعالیت های اقتصادی دارند اما سرمایه و پول کافی ندارند.

حال برای شما که این سوال پیش آمده است که بورس چیست باید بگوییم این دو گروه علاوه بر این که یکدیگر را نمی شناسند و تعداد آنها نیز کم نیست دارای ویژگی های مختلفی هستند.

به عنوان مثال، همه ی سرمایه گذاران به یک اندازه پس انداز ندارند. برخی دارای مبالغ اندک و برخی صاحب مبالغ کلان می باشند، سلیقه ی این افراد هم برای سرمایه گذاری متفاوت است، مثلا عده ای تمایل به سود کم در کوتاه مدت دارند و عدهای به دنبال سود بیشتر ولی در درازمدت اند و ده ها ویژگی دیگر.

سرمایه پذیران نیز از ویژگی های مختلف برخوردارند، برای مثال، هر گروه در زمینه ی خاصی فعالیت می کنند، با توجه به نوع فعالیت شان سودهای متفاوتی پرداخت می کنند، در اداره ی مراکز تولیدی خود سلیقه ی متفاوت دارند و… حال با این همه ویژگی های متفاوت چگونه می توان بین این دو گروه رابطه برقرار کرد تا همه ی آنها ضمن قبول شرایط یکدیگر حاضر به شراکت شوند؟

یکی از کارهای اساسی این بازار همین است که با ایجاد یک فضای مناسب و قانونمند زمینه ای فراهم آورد تا از طریق آن برآوردن تمامی خواسته های قانونی طرفین با حفظ حقوق آنها میسر شود.

بورس یک مشکل بسیار بزرگ دیگر را نیز حل کرده است، به طوری که می‌توان ادعا کرد حل این مشکل باعث گسترش سرمایه گذاری در بورس و در نتیجه توسعه یافتگی و پیشرفت سریع تر کشورهای جهان شده است. آن مشکل این است که اگر افراد مختلفی که با سرمایه های متفاوت وارد بورس شده و در فعالیت های اقتصادی بزرگ شریک می‌شوند، بخواهند، در هر زمان که تصمیم بگیرند، سهم و سرمایه‌ی خود را به قیمت مناسب بفروشند، باید چه کار کنند؟

به عنوان مثال اگر فردی ۱۰۰ سهم از ۱۲۵ میلیون سهم یک کارخانه‌ی سیمان را دارا باشد و تصمیم بگیرد آن را همین امروز بفروشد چگونه می‌تواند قیمت سهام خود را مشخص کند؟ چطور می‌تواند قیمت کارخانه را محاسبه نماید تا بر اساس آن قیمت سهم خود را مشخص کند؟ چه قدر زمان، چه تعداد افراد و چقدر هزینه برای این کار لازم است؟

بورس این مشکل را حل کرده و سازوکاری را طراحی کرده است که هر فرد با هر میزان سهم، در هرروز تصمیم به فروش سهامش بگیرد بتواند از قیمت سهام خود آگاه شود و یا حتی اگر تصمیم به فروش نداشته باشد قیمت روز سهام خود را بداند. هم چنین شاخص بورس نماینده برآیند سهم های بورس است. به جز کسب سود، یکی از مزایای سرمایه گذاری در بورس این است که با مبالغ سرمایه اندک هم می‌توانیم وارد بازار شویم و به همین خاطر است که برای شروع و کسب تجربه نگرانی چندانی بابت از دست دادن سرمایه‌مان نخواهیم داشت.

مزایایی که بورس به همراه می‌آورد فقط متوجه فرد سرمایه‌گذار نیست؛ بلکه می‌تواند به وضعیت اقتصادی عموم جامعه هم کمک کند زیرا امکان سرمایه گذاری افراد با سرمایه‌های اندک را هم فراهم می‌کند و ضمن کنترل نقدینگی در جامعه باعث می‌شود که توزیع ثروت از روندی عادلانه‌تر پیروی کند. اگر مردم با سرمایه‌های نه چندان کلان به بازار بورس بیایند و در آن سرمایه گذاری صورت بدهند، علاوه بر اینکه می‌توانند از رکود پول خود جلوگیری نمایند به رشد صنعت و فعالیت شرکت‌های مختلف هم کمک خواهند کرد.